دلنوشته

دلنوشته

تصمتشي

روزنامه سَلام، اولين روزنامه منتقد بر حاكميت بعد از فوت روح الله خميني بود كه در ۲۰ بهمن ۱۳۶۹ با انتشار اولين پيش شماره آغاز به كار كرد[۱] تا در ۱۵ تير ۱۳۷۸ براي ۵ سال توقيف شد. مدير مسئول آن محمد موسوي خوئيني‌ها و سردبير آن عباس عبدي بود.[۲] بعد از پايان دوران توقيف گفته مي‌شود كه مجمع روحانيون مبارز احتمالاً فصل نامه‌اي با همين نام چاپ كند.[۳]

محتويات

آغاز فعاليت

پس از مرگ روح الله خميني، محافظه كاران به رهبري علي خامنه‌اي اعلام كردند كه نظارت شوراي نگهبان بر انتخابات عام و استصوابي و شامل تمام مراحل از جمله تاييد صلاحيت شركت كنندگان است. در اولين انتخابات پس از درگذشت روح الله خميني، عده كثيري از نامزدهاي جناح چپ جمهوري اسلامي (مجمع روحانيون مبارز، سازمان مجاهدين انقلاب اسلامي ايران، خانه كارگر و تشكل‌هاي همسو) رد صلاحيت شدند. اعتراضات به اين اقدام شوراي نگهبان بي اثر بود.

سه نفر از رهبران مجمع روحانيون كه مشمول رد صلاحيت‌ها نشده بودند در اعتراض به اين وضع از انتخابات كناره گيري كردند: موسوي خوئيني‌ها (از رهبران دانشجويان در جريان اشغال سفارت سابق آمريكا در تهران كه از سوي آيت‌الله خميني به شغل‌هاي مهم و كليدي گمارده شده بود)، توسلي رئيس دفتر آيت‌الله خميني و عبائي خراساني امام جمعه مشهد. اما روزنامه‌ها از چاپ بيانيه انصراف آنان نيز خودداري كردند. بدين ترتيب مجمع روحانيون مبارز مصمم به انتشار روزنامه‌اي شد كه سلام نام گرفت و بعنوان تريبون جناح چپ فعاليت كرد.[۲]

نخستين شوراي سردبيري

نخستين اعضاي شوراي سردبيري سلام كه در پيش شماره‌هاي اوليه سلام تعيين شدند [۱]:

نخستين دبيران تحريريه

نخستين تحريره سلام شامل ۱۱ سرويس بود و دبيران آن به شرح زير بودند [۱] :

سلام

نتيجه تصويري براي سلام

سلام

سلام

همه روز اول صبح

سكه مهر و محبت را از قلك دل برداريم

و ببخشيم به اول نفري

كه به ما مي تابد

اولين عابر امروز

كه از كوچه ما ميگذرد

و صميمانه بگوئيد

سلام

Embarassed